Dobór metody leczenia kręgosłupa
Na naszym blogu przygotowaliśmy kolejny artykuł, który powstał w ramach cyklu wywiadów z dr. Pawłem Lisem – dyrektorem medycznym Form, neurochirurgiem, doktorem nauk medycznych ze specjalizacją drugiego stopnia, specjalistą w dziedzinie chirurgii kręgosłupa. Wspólnie z dr. Lisem wyjaśniamy, jak przebiega należycie poprowadzony proces leczenia chorób kręgosłupa, dobór metody leczenia kręgosłupa, i czym należy kierować się przy jej wyborze. Zapraszamy do lektury!
Dobór metody leczenia kręgosłupa
Elementem najważniejszym w całym procesie leczenia, nie tylko chirurgicznego, jest to, że lekarz, który kwalifikuje pacjenta do określonego leczenia w tym leczenia operacyjnego, musi być przekonany, że zaproponowana metoda jest najskuteczniejsza w danym przypadku. Lekarze nie mogą dobierać techniki leczenia w próżni, czyli niezależnie od objawów i zaawansowania choroby, nie biorąc ich pod uwagę. Jedną z ważniejszych zasad w praktyce lekarskiej i tą zasadą kierujemy się w Form – jest dobór leczenia do pacjenta, a nie pacjenta do metody. Doświadczenie, wiedza chirurgów i fizjoterapeutów musi być na tyle duża, aby osoba badana mogła uzyskać cały wachlarz możliwości leczenia dopasowanych do jej potrzeb i jej dolegliwości.
Decyzja o wyborze metody leczenia kręgosłupa
Warto mieć na uwadze, że decyzja związana z doborem metody leczenia kręgosłupa jest zależna od tego, jaki stan neurologiczny pacjent reprezentuje, i w jakim stopniu nasilone są dolegliwości bólowe. Nie można zakwalifikować pacjenta, tylko i wyłącznie na podstawie rezonansu magnetycznego. Wszystkie wyżej wymienione elementy muszą być razem zebrane, ocenione, przeanalizowane i wtedy dopiero można myślećo podjęciu decyzji. Pacjentowi z zaburzeniami neurologicznymi – np. niedowładem w nodze, zaburzeniami czucia lub funkcji zwieraczy – jako pierwszą opcję z wyboru proponuje się leczenie – właśnie ze względu na już nasilone objawy neurologiczne, które mogą się pogłębiać . Jeżeli pacjent skarży się na zespół bólowy, jednak bez widocznych zaburzeń neurologicznych, to w tej sytuacji należy brać pod uwagę również inne metody leczenia. Ból oceniany jest w subiektywnej skali. W przypadku niewielkich dolegliwości interwencja chirurgiczna nie jest wskazana – chyba, że ból utrzymuje się od roku-dwóch, a wszystkie poprzednie metody zachowawcze nie dały rezultatu. W takim wypadku pacjent kwalifikuje się do leczenia operacyjnego.
Kwalifikacja do leczenia operacyjnego powinna przebiegać ostrożnie i z rozwagą. Statystyki mówią jasno, do 45 roku życia 95% populacji ma lub będzie miała kłopoty z kręgosłupem, ale tylko 3% wymaga leczenia operacyjnego. Pozostała reszta wymaga odpowiednio dobranej i poprowadzonej rehabilitacji. Jeżeli kwalifikujemy pacjenta do operacji, to zasadniczym i najważniejszym elementem jest to, aby dobrać odpowiednią metodę operacyjną, która poprawi jakość życia pacjenta na tyle, na ile on oczekuje. Przy zaburzeniach neurologicznych istotne jest oczywiście poprawienie stanu chorego, sprawienie, aby zaburzenia się wycofały, albo nie narastały.
Etapy właściwie prowadzonego leczenia kręgosłupa
Idealna ścieżka, jaką możemy zapewnić pacjentowi, który nigdy nie zetknął się z neurochirurgiem, czy chirurgiem kręgosłupa, i przychodzi na taką konsultację, bo jest skierowany przez np. lekarza ogólnego, lekarza pierwszego kontaktu, jakiegoś terapeutę, do którego trafił, albo ma dolegliwości bólowe i sam postanowił umówić taką wizytę, zaczyna się od wnikliwej konsultacji lekarskiej-neurochirurgicznej. Na tym etapie zbieramy informacje, robiony jest wywiad dotyczący jakości i trybu życia, objawów,wykonywanych codziennych obowiązków domowych, charakteru wykonywanej pracy. W kolejnym etapie następują badania przedmiotowe pacjenta, czyli badanie siły mięśni, badanie wszystkich odruchów neurologicznych.Na tej podstawie podejmowana jest decyzja, co dalej robić. Pacjent pierwszorazowy, jeżeli są do tego wskazania, powinien być skierowany na dalszą diagnostykę. Jeżeli chodzi o chirurgię czy też schorzenia kręgosłupa mowa tutaj o rezonansie magnetycznym. Po tym badaniu pacjent wraca na kolejną konsultację w celu omówienia wyników. W momencie kiedy do gabinetu przychodzimy już z wykonaną diagnostyką, to dalsze kroki następują szybciej. Jednak lekarz musi naocznie przekonać się o tym, co znajduje się na rezonansie, nie kierując się jedynie gotowym opisem. Bardzo mocno to trzeba podkreślić – opis badania to jedno, a naoczne, indywidualne zapoznanie się neurochirurga czy chirurga kręgosłupa z badaniem obrazowym to drugie. Na podstawie oczekiwań pacjenta, jego stylu życia, zawodu, stanu neurologicznego oraz wykonywanej diagnostyki następuje decyzja, jakie kroki należy dalej podjąć, jakie leczenie rozpocząć, czy przypadek wymaga konsultacji w ramach zespołu lekarskiego, czy będzie to operacja i odpowiednie przygotowanie rehabilitacyjne do niej, czy wyłącznie rehabilitacja
Zapraszamy również do zapoznania się z artykułem na naszym blogu na temat klasycznych i inwazyjnych operacji kręgosłupa.
