Rozmową z naszym wybitnym specjalistą w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu – dr Michałem Szyszką, otwieramy nowy cykl wywiadów. Będzie on poświęcony kolejnej, istotnej specjalizacji Form obok neurochirurgii i chirurgii kręgosłupa — czyli zaawansowanej ortopedii i traumatologii narządu ruchu.
Dr Michał Szyszka oprócz rozległej wiedzy teoretycznej zdobytej w czołowych ośrodkach medycznych w Polsce i za granicą, którą dzieli się w licznych publikacjach, wykładach, na sympozjach i w czasie prowadzonych szkoleń – jest przede wszystkim bardzo doświadczonym praktykiem operacyjnym i zabiegowym. Specjalizuje się zwłaszcza w leczeniu skomplikowanych urazów i schorzeń stawów biodrowego i kolanowego. W swojej codziennej praktyce wykorzystuje najnowocześniejsze technologie, małoinwazyjne techniki artroskopowe, ale także klasyczne metody chirurgiczne takie jak przeszczepy tkanek, osteotomie, rekonstrukcje i rewizje. Szczególnie ważnym obszarem Jego specjalizacji operacyjnej jest nowoczesna endoprotezoplastyka. Dr Szyszka specjalizuje się także w tzw. operacjach rewizyjnych. Ich zadaniem jest poprawa efektów pierwotnego leczenia operacyjnego, które nie przyniosło spodziewanych rezultatów lub zakończyło się niepowodzeniem.
Mamy nadzieję, że wspólnie z dr. Michałem Szyszką pomożemy pacjentom poznać i lepiej zrozumieć problematykę związaną z ortopedią rekonstrukcyjną i protezoplastyką, co pozwoli Im podejmować lepsze i bardziej świadome decyzje związane z rozpoczęciem tego typu leczenia.
Pierwszy z wywiadów poświęcimy ogólnym zagadnieniom związanym z chirurgią i ortopedią rekonstrukcyjną oraz protezoplastyką.
Zapraszamy do obejrzenia i wysłuchania wywiadu oraz do lektury.
Co to jest ortopedia rekonstrukcyjna?
Ortopedia rekonstrukcyjna zajmuje się przede wszystkim operacyjnym leczeniem i „naprawą” uszkodzonych okolic lub części narządu ruchu — czyli stawów, ścięgien, nerwów, więzadeł i kości. Uszkodzenia te powstają najczęściej w wyniku:
- poważnych i nieodwracalnych urazów, w których dochodzi do trwałego zniszczenia tkanek,
- zmian nowotworowych,
- chorób wrodzonych i genetycznych narządu ruchu bądź jego części,
- chorób nabytych narządu ruchu,
- powikłań lub nieprawidłowości w leczeniu chorób i urazów narządu ruchu,
- chorób narządu ruchu związanych z trwałymi zmianami wieku podeszłego i starczego.
Zabiegi i operacje rekonstrukcyjne mają na celu odtworzenie uszkodzonych części narządu ruchu, przywrócenie ich czynności i funkcji, a często także prawidłowego wyglądu poprzez połączenie ocalałych, zdrowych tkanek pacjenta w okolicy dotkniętej chorobą lub zmianą z tkankami pobranymi z innej, zdrowej części ciała. Istnieją również możliwości zastosowania tkanek pochodzących od innego dawcy, tkanek zwierzęcych, tkanek hodowanych pozaustrojowo oraz tkanek syntetycznych.
W przypadku tak zaawansowanych procedur ortopedia rekonstrukcyjna wchodzi w obszary związane z ortobiologią, czyli chirurgiczną inwazyjną ingerencją w biologię ludzkiego organizmu w celu wykorzystania i wsparcia jego naturalnych zdolności do regeneracji i odbudowy.
Celem wszystkich działań w ramach ortopedii rekonstrukcyjnej jest odbudowa trwale zniszczonych tkanek w obrębie narządu ruchu i w efekcie przywrócenie pacjenta do sprawności lub znacząca poprawa jego funkcjonowania i jakości życia.
Najczęściej wykonywane zabiegi rekonstrukcyjne
Decyzja o podjęciu ortopedycznego leczenia rekonstrukcyjnego jest zawsze bardzo skomplikowana i zależy od wielu czynników oraz od indywidualnego przypadku, którego dotyczy. Są takie, w których rokowania są bardzo słabe i nawet najbardziej zaawansowana ortopedia rekonstrukcyjna pozostaje bezradna. Niemniej jednak zakres przypadków, w których leczenie rekonstrukcyjne znajduje swoje bardzo pomyślne zastosowanie, jest szeroki i obejmuje między innymi:
- leczenie operacyjne stawów rzekomych,
- leczenie operacyjne zaburzeń zrostu,
- leczenie operacyjne zrostu w nieprawidłowym ustawieniu (malunion),
- Leczenie operacyjne infekcji kości, zapalenia kości, osteomyelitis, ostitis,
- leczenie operacyjne zakażeń stawów rzekomych,
- leczenie chirurgiczne ręki reumatycznej,
- rekonstrukcje, szycie i transpozycje ścięgien,
- usztywnienia (artrodezy) stawów,
- leczenie chirurgiczne neuropatii: uwolnienia nerwów i transpozycje nerwów,
- wtórne rekonstrukcje urazów wielotkankowych ręki,
- chirurgia rekonstrukcyjna kończyn: rekonstrukcje mikrochirurgiczne, przeszczepy unaczynione, przeszczepy kości,
- uwalnianie przykurczów stawów,
- rekonstrukcje kości sposobem Ilizarowa,
- rekonstrukcja kości sposobem osteogenezy dystrakcyjnej,
- rekonstrukcja kości przeszczepami unaczynionymi (płatami kostnymi)
- leczenie chirurgiczne guzów reki i zmian guzopodobnych ręki.
Zalety i korzyści ortopedii rekonstrukcyjnej
Niezwykłość i geniusz ortopedii rekonstrukcyjnej polega przede wszystkim na zdolności do odtworzenia tego, co choroba bezpowrotnie zniszczyła. Można powiedzieć, że dzięki możliwościom, wiedzy i technologii współczesna ortopedia rekonstrukcyjna i ortobiologia mogą pomóc w przywracaniu do zdrowia, w odzyskaniu częściowej, ograniczonej lub nawet całkowitej sprawności w sytuacjach, w których choroba lub uraz zdegenerował jakiś fragment naszego ciała. To jest największa zaleta i największa wartość płynąca z zastosowania ortopedii rekonstrukcyjnej.
Drugim ważnym zagadnieniem jest szczególna mobilizacja ludzkiego ciała i organizmu do „samoodbudowy”. Operacje rekonstrukcyjne zawsze są poważną ingerencją w biologię organizmu, ale dzięki temu stają się one potężnym bodźcem stymulującym organizm do walki z chorobą, czynnikiem wspomagającym jego naturalne siły i zdolności regeneracyjne.
Ortopedia rekonstrukcyjna i alloplastyka (endoprotezoplastyka) – powiązania i różnice
Ortopedia rekonstrukcyjna i zabiegi rekonstrukcyjne wykorzystująca naturalne przeszczepy zdrowych tkanek pacjenta pobranych z innej okolicy bądź tkanek pochodzących od dawcy, pomimo swoich ogromnych możliwości mają jednak ograniczenia. Wynikają one z wielu aspektów — mogą to być wiek pacjenta, ogólny stan zdrowia, rozległość zmian chorobowych, długi czas leczenia i stopień jego komplikacji oraz wpływ na ogólne obciążenie organizmu. W takich sytuacjach rozwiązaniem jest zastosowanie elementów sztucznych. Mówimy wtedy o alloplastyce lub endoprotezoplastyce.
Co to jest alloplastyka i endoprotezoplastyka?
Alloplastyka i endoprotezoplastyka to terminy używane wymiennie. Nie ma między nimi zasadniczych różnic znaczeniowych. Pojęcia te określają specjalizację w ramach ortopedii rekonstrukcyjnej, w której do rekonstrukcji zniszczonych chorobowo okolic narządu ruchu wykorzystuje się elementy sztuczne, całkowicie syntetyczne, wykonane z różnego rodzaju materiałów w zależności od przeznaczenia takiego elementu.
Alloplastyka ma zastosowanie w przypadkach, gdy określony fragment narządu ruchu jest tak bardzo zniszczony, że jego leczenie rekonstrukcyjne przy pomocy przeszczepów naturalnych jest niemożliwe, nie daje wystarczająco dobrych rokowań lub też jest obarczone dużym ryzykiem powikłań albo odrzutów. W takim przypadku usuwa się pozostałości tkanek danej okolicy i wczepia się element sztuczny, czyli protezę nazywaną także implantem, elementem alloplastycznym bądź też endoprotezą.
Wskazaniem do zastosowania leczenia alloplastycznego może być także uzasadniona preferencja specjalisty prowadzącego leczenie. Są ortopedzi, którzy w określonych przypadkach będą zwolennikami zastosowania protez zamiast rekonstrukcji naturalnej. Jako uzasadnienie takich wskazań podaje się np. krótszy czas leczenia i większy potencjał odzyskania sprawności, mniejsze ryzyko powikłań, większą trwałość efektu leczenia. Trzeba jednak podkreślić bardzo mocno, że nie jest to wybór między lepszym a gorszym rozwiązaniem, ani też „widzi mi się” ortopedy. Jest to zawsze bardzo indywidualna decyzja bazująca na obiektywnych przesłankach medycznych, rokowaniach dotyczących odzyskania sprawności, badaniach stanu zdrowia pacjenta, doświadczeniu i praktyce operacyjnej lekarza.
Najlepszym przykładem obrazującym zastosowanie alloplastyki jest leczenie zwyrodnień stawu biodrowego bądź kolanowego. Można taki staw leczyć przeprowadzając zabiegi rekonstrukcyjne lub też można taki zniszczony, zużyty staw wymienić w całości.
Dobrą analogią jest wymiana uszkodzonej części w urządzeniu mechanicznym na nową lub jej regeneracja. Jeśli rokowania są dobre i leczenie rekonstrukcyjne daje duże szanse zasadniczej poprawy stanu zdrowia, odzyskania sprawności i komfortu życia należy wykorzystać wszelkie możliwości ortopedii rekonstrukcyjnej. W przypadku, gdy są one już niewystarczające lub problematyczne należy sięgnąć po rozwiązania i możliwości, którymi dysponuje endoprotezoplastyka.
Ortopedia rekonstrukcyjna w FORM
Specjaliści ortopedzi Form mają w swoich indywidualnych kompetencjach różnego rodzaju zabiegi, operacje i leczenie rekonstrukcyjne. W codziennej praktyce operacyjnej leczą oni przypadki wymagające zastosowania ortopedii rekonstrukcyjnej oraz wykorzystania różnego typu implantów w poszczególnych okolicach narządu ruchu. Dr Maciej Klich wraz ze swoim zespołem stosuje różnorodne procedury rekonstrukcyjne i transplantologiczne w obrębie kończyny górnej i ręki. Dr Paweł Adamczyk posługuje się operacyjnymi procedurami rekonstrukcyjnymi i alloplastyką w leczeniu urazów sportowych kończyny dolnej i stopy. I wreszcie dr Michał Szyszka, który w Form specjalizuje się w ortopedii rekonstrukcyjnej stawów, zwłaszcza w endoprotezoplastyce stawu biodrowego i kolanowego.
Każdy z ortopedów Form w swoim profilu zawodowym posiada wykaz najważniejszych chorób, które leczy oraz metod i procedur operacyjnych, którymi się posługuje.
Leczenie ortopedyczne z wykorzystaniem operacji rekonstrukcyjnych i alloplastycznych wymaga wyjątkowego wsparcia fizjoterapeutycznego. Dlatego w Form wszystkie procedury tego typu są prowadzone w ścisłym powiązaniu z leczeniem fizjoterapeutycznym w ramach poszczególnych Holistycznych Pakietów Form.
Dokładnych informacji dotyczących możliwości leczenia rekonstrukcyjnego i alloplastyki stawów biodrowego i kolanowego w Form można uzyskać, kontaktując się bezpośrednio z naszą recepcją. Serdecznie zapraszamy!
Udostępnij artykuł
